Inloggen
Abonneren
Contact
Duo’en
‘Zullen we de startgesprekken voeren op de dag dat we allebei op school zijn?’ ‘Wil jij vertellen hoe jij dagelijks aan boekpromotie doet?’ ‘Is het een idee om volgende week even samen naar de geschiedenislessen te kijken inzake het maken van de aantekeningen?’ Een nieuw schooljaar, een nieuwe duo-collega, en nú al mooie plannen gemaakt voor onze groep 8. Ik kan mijn geluk niet op.
Het is mijn elfde jaar voor de klas en na een aantal jaar fulltime te hebben gewerkt, ben ik – een bewuste keuze – parttime gaan werken. Van de hele week de regie in eigen hand houden naar een klas delen; ik vond het toch best wel een dingetje.
Want man, man, man, wat kan samenwerken in het onderwijs toch ingewikkeld zijn. Vergelijk het met een relatie; twee verschillende individuen die (hopelijk) hetzelfde doel voor ogen hebben. Het is kei- en keihard werken. Je moet goed communiceren, elkaar de ruimte geven en het is fijn als er een onderwijsklik is. Het is geven en nemen, investeren en elkaar blindelings durven vertrouwen. Een lesje, college of workshop ‘Hoe worden jij en jouw duo een topteam?’ had ik destijds graag willen volgen.
Top- en flop-samenwerkingen
Goed, al doende leert men en na al die jaren kan ik mezelf toch wel een samenwerkexpert noemen. Maar dat er schoolleiders zijn die vinden dat je met iedereen moet kunnen samenwerken, daar ben ik het niet mee eens. Via de socials vraag ik input over top- of flop-samenwerkingen. Mijn inbox stroomt in no time vol met positieve en leuke verhalen over gouden samenwerkingen en BFF-duo’s. Maar ik lees ook over Frozen-duo’s die nog steeds niet kunnen loslaten, over hypotheek-duo’s die zo min mogelijk doen en over ‘ik-werk-de-meeste-dagen-dus-ik-ben-de-baas-duo’s. Ik lees verder over leerkrachten die door hun duo als wormvormig aanhangsel worden behandeld, duo’s die aan populariteitswedstrijden bij de kinderen doen en leerkrachten die met een burn-out thuis kwamen te zitten, omdat de schoolleider openlijk partij trok voor de andere duo-partner. Ik ben er even stil van. Waarom wil je in hemelsnaam met iemand duo’en als je dit lastig vindt en/of misschien wel helemaal niet wilt?
Tip voor de pabo’s
Met het oog op veel deeltijders in het onderwijs en lerarentekort is het noodzakelijk om in een schoolteam aandacht te besteden aan een duo-samenwerking, of je nu al jarenlang samen bent met je partner, net aan elkaar gekoppeld bent of al meer dan twintig duo’s hebt versleten. En hallo pabo’s: nemen jullie dit ook mee in het curriculum? Goede samenwerkingen kunnen een voorbeeld zijn voor anderen. Praktische tips en nieuwe inzichten op het gebied van leren samenwerken zijn daarnaast altijd fijn. Net als een sterke, neutrale en begeleidende rol vanuit de directie. En blijven jullie karakters botsen, kost het duo’en na al die investeringen te veel energie? Kies dan voor jezelf en zeg de samenwerking op. Soms moet je wat meerdere duo-partners verslijten om de ware te vinden. Ik bedoel maar, de meeste mensen trouwen ook niet met de eerste de beste.
Inspireer elkaar!
Mijn nieuwe partner in onderwijscrime gaat sinds zeer lange tijd weer de groep delen. Dat vind ik net zo spannend als zij, want been there done that. In de opstartweek kletsen we niet alleen over het onderwijs, maar ook over de vakantie en allerlei andere niet-onderwijsgerelateerde zaken. Als de eerste dagen van het nieuwe schooljaar achter de rug zijn, zitten we weer samen en bespreken we de regels en routines voor onze groep. We inspireren elkaar en vullen elkaar op veel fronten aan; deze prille relatie kent een vliegende start en voelt bovenal goed. Zo kan het dus ook. Een lesje, college of workshop ‘Hoe worden jij en jouw duo een topteam?’ hebben we voorlopig dan ook niet nodig.
Over Naomi Smits
Na afgestudeerd te zijn in Theater,- Film- en Televisiewetenschap (BA), Kunstbeleid & Management (MA) en werkzaam te zijn geweest in de televisiewereld, is Naomi Smits de deeltijdpabo gaan doen. Naast parttime leraar en leescoördinator bovenbouw is Naomi moeder, geeft ze lezingen over onder het (lees)onderwijs en is ze werkzaam als tekstschrijver. Ook is ze auteur van de columnbundel ‘Eh… juf, hoe krijg je eigenlijk kinderen?’ en het (h)eerlijke onderwijsboek ‘Juf Naomi klapt uit de school’. Haar recente boek ‘Wie niet leest is gek’ heeft al vele mensen binnen en buiten het onderwijs succesvol aangezet tot leesbevordering.
