Inloggen
Abonneren
Contact
Studiedag
‘En dan beginnen we met een kaart uit te zoeken die precies jouw mood van dit moment weergeeft!’ De zijige stem van de vrouw trek ik slecht. De studiedag is nog maar net begonnen en mag wat mij betreft meteen eindigen. Met je kaarten en gevoelens. Mijn collega’s duiken vol enthousiasme op de gelamineerde afbeeldingen en ik zoek haastig naar eentje waar een macabere begraafplaats op staat. Mijn gevoel van dat moment: grafstemming.
Je hebt goede studiedagen en slechte studiedagen. Het klinkt net als een soap. Wat het eigenlijk ook is. En ja, ik heb ze allebei meegemaakt. Studiedagen waar ik reikhalzend naar uitkeek (en dat was niet alleen vanwege het traditionele broodje kroket tijdens de lunch) versus studiedagen waar ik bij het zien van de agenda al bij voorbaat groen en geel ergerde.
Ik check even in bij collega-leerkrachten. We zijn het allemaal met elkaar eens dat een studiedag bedoeld is om leerkrachten iets te leren, en met name goed – of nog beter – onderwijs te verzorgen. Maar ook zij hebben weleens moeten luisteren naar zo’n popi-jopi-trainer die nog nooit voor de klas had gestaan. En die jou dan ging vertellen hoe jij het moest doen. Tussendoor plakte je overal knalgele post-its en deed je infantiele energizers om je weer fris en fruitig te voelen. Herkenbaar?
Kijk, een studiedag is vaak inherent aan de visie van een school, maar dat je dan als school besluit om studiedagdelen te besteden aan meerstemmig zingen, touwtrekken of boodschappen op elkaars rug schrijven, zet ik grote vraagtekens bij de koers die je als school vaart. Allemaal activiteiten die geen ene donder met onderwijs te maken hebben. Kaarten uitzoeken om over je gevoelens te praten idem.
Weet je, op een studiedag wil ik iets waardevols leren, wil ik handvatten aangereikt krijgen die ik – hupsakee – een volgende schooldag meteen kan inzetten. Wat ik op een studiedag leer, moet van mij een betere leerkracht maken. Inspireer me dus met een lezing over thematisch onderwijs, neem me mee in de wereld van bordwerk en aantekeningen maken, vertel me alles over expliciete rekeninstructies. Ik wil werkelijk alles weten over rijke teksten en close reading, over gedragsoplossingen inzake een uitdagende groep. En willen collega-leerkrachten weten hoe je kinderen aan het lezen krijgt én houdt, dan verzorg ik wel een onderdeel op de studiedag. Want leuk en aardig dat er externe partijen worden uitgenodigd voor een studiedag, in je eigen team zitten ook veel experts die een goed verhaal te vertellen hebben. Maak daar dan ook gebruik van.
Nogmaals: een studiedag is bedoeld om leerkrachten te leren goed onderwijs te verzorgen. Maar dat kinderen geen les krijgen, omdat jij als leerkracht een cursus bloemschikken krijgt, het schoollied met boomwhackers boomwhackt of een theeproeverij moet bijwonen, heeft niks met professioneel handelen als leerkracht te maken. Het is haast beledigend te noemen voor onze beroepsgroep. Bewaar dit soort activiteiten dus maar voor een uitje met je (schoon)moeder, een stapavond met je vrienden of een vrijgezellenfeest. Kun je de dag erna gelijk kaartjes trekken die jouw mood weergeven.
Over Naomi Smits
Na afgestudeerd te zijn in Theater,- Film- en Televisiewetenschap (BA), Kunstbeleid & Management (MA) en werkzaam te zijn geweest in de televisiewereld, is Naomi Smits de deeltijdpabo gaan doen. Naast parttime leraar en leescoördinator bovenbouw is Naomi moeder, geeft ze lezingen over onder het (lees)onderwijs en is ze werkzaam als tekstschrijver. Ook is ze auteur van de columnbundel ‘Eh… juf, hoe krijg je eigenlijk kinderen?’ en het (h)eerlijke onderwijsboek ‘Juf Naomi klapt uit de school’. Haar recente boek ‘Wie niet leest is gek’ heeft al vele mensen binnen en buiten het onderwijs succesvol aangezet tot leesbevordering.
