Doe eens normaal!
Dag in dag uit gaan we met z’n allen naar school. De leerkracht stapt ’s ochtends vroeg in een liefdevolle rollercoaster die de dag is. De ouder geeft het dierbaarste wat hij heeft uit handen aan iemand die hij eigenlijk niet zo goed kent.
En hoe goed bedoeld we ook aan het werk zijn, ik krijg de laatste tijd regelmatig mails van boze ouders. Ja, er gaat wel eens iets mis op school. Is dat erg? Nee. Fouten maken mag. Feedback krijgen, herstellen, reflecteren. Als je nooit fouten maakt, probeer je ook nooit iets uit. Als je alles blijft doen wat je al deed, ontwikkel je en leer je niet.
Maar die boze mails kan ik niet aan wennen. Het woord ‘klacht’ is zó snel geschreven. Mag een kind nog vallen of een keer ruzie hebben? Felle en veeleisende ouders lijken een tendens.
Maar zo is er ook een andere kant. Als fouten maken mag, moeten ouders ook een keer over de schreef kunnen gaan. Niet leuk, maar misschien wel begrijpelijk. Ook ik word wel eens boos als ik hoor wat er op de school van mijn kinderen gebeurt.
Iedereen wil gehoord en erkend worden, zowel jij als ook die ouder. Blijf niet hangen en ga niet appen, wees wijs, bel, luister, drink koffie, begrijp.