Inloggen
Abonneren
Contact
Meer dan een tienminutengesprek
‘Ja, maar de ouders van Iwan lezen toch niet voor’, verzucht een collega. ‘Ik stuurde al drie keer een bericht in de ouderapp over een ouderochtend over voorlezen, maar ze komen nooit opdagen. Ik heb het zelfs nog gezegd bij de inloop.’
Een begrijpelijke frustratie, maar ook een gemiste kans. Wat maakt dat sommige ouders niet komen? Voelen ze zich ongemakkelijk? Weten ze niet wat er van hen verwacht wordt? Weten we eigenlijk wel wat ouders nodig hebben om zich welkom en betrokken te voelen? Uit onderzoek blijkt dat ouderbetrokkenheid een grote impact heeft op het welbevinden en de schoolprestaties van leerlingen. Niet alleen bij het oefenen thuis, maar ook breder. Een samenwerking die dus noodzakelijk is, maar ook investering en soms minder vooroordelen vereist. Te vaak blijven oudergesprekken hangen in praktische zaken. Heeft hij zijn werk vaak af? Doet ze goed mee in de klas? Maar belangrijker is volgens mij de vraag naar hoe een kind school ervaart. Waar is uw kind trots op? Wat ziet u thuis? Hoe kunnen we samenwerken om te ondersteunen? Dit soort vragen openen het gesprek én geven waardevolle inzichten.
Ouderbetrokkenheid betekent niet alleen dat ouders naar ouderavonden komen of meehelpen bij schoolreisjes en herfstwandelingen. Het draait om samenwerking waarin ouders en school elkaar versterken. Dat vraagt om heldere communicatie en een open houding van beide kanten. School moet niet de enige ‘expert’ willen zijn, maar ouders als partners zien in de ontwikkeling van hun kind. Maar niet elke ouder voelt zich vanzelfsprekend welkom op school. Taalbarrières, tijdgebrek of onzekerheid kunnen meespelen.
Ouderbetrokkenheid draait om samenwerken en elkaar versterken
Zorg dus voor laagdrempelige contactmomenten, duidelijke communicatie en vooral een uitnodigende houding. Bijvoorbeeld door het organiseren van ouderpanels of koffieochtenden, waarbij ouders en leerkrachten in gesprek gaan over wat er leeft in de klas en thuis. Of vraag ouders wat hen helpt om te kunnen participeren. Geen eenrichtingsverkeer, maar een dialoog. Laatst hoorde ik over een school met een buddy-systeem, waarin ervaren ouders nieuwe ouders begeleiden om drempels te verlagen. Kleine stappen met een groots effect.
‘We misten je bij de voorleesochtend. Was de tijd lastig? Of was het niet helemaal duidelijk?’, hoor ik mijn collega later die week zeggen. De ouder lacht verlegen. ‘Om eerlijk te zijn, ik ben zelf niet zo goed in lezen dus ik kan niet goed helpen.’ Mijn collega antwoordt: ‘Fijn dat je dat deelt. We kijken graag samen naar manieren waarop jij, op een manier die bij jou past en haalbaar is, je kind kunt ondersteunen.’ Niet elke ouder kan op dezelfde manier bijdragen, maar als we écht samenwerken, vinden we altijd een weg!
Daisy Mertens startte in oktober 2024 een Taalschool voor nieuwkomers. In 2016 was ze Leraar van het Jaar en in 2019 finalist voor de Global Teacher Prize. Daarnaast is ze lid van de Onderwijsraad en van de Nederlandse Unesco Commissie.
