Inloggen
Abonneren
Contact
Help, mijn man is klassenvader!
‘Met wie ben jij nog zo laat aan het appen?’ vraag ik mijn lieftallige echtgenoot op een doordeweekse avond. ‘Oh, met mijn collega-groepsouder’, klinkt het vanachter de smartphone. Ik sta meteen op scherp. Als ik doorvraag, krijg ik vaag gemompel als antwoord. Gevolgd door een diepe zucht. Tja, ik had hem hier nog zo voor gewaarschuwd. Weet waar je aan begint als je klassenouder wordt.
De klassenouder (of groepsouder) heeft de laatste jaren een prominente plek gekregen als we het hebben over ouderbetrokkenheid. Op het gros van de scholen in ons land vinden er activiteiten plaats waarbij de hulp van ouders onontbeerlijk is. Of je nu slechts aan de vijf grote feesten meedoet of je als school intekent voor elke Nationale Fruitdag of Modderdag (niet doen hoor, maar dat is een heel andere discussie die ik graag met je aanga); het is fijn als de leerkracht zich op de inhoudelijke kant kan storten en de klassenouders zich met de praktische zaken bezighouden.
Enfin, mijn man is nu dus ook klassenouder. Onder het mom van ‘te weinig mannen in het onderwijs’ besloot hij de juf van onze dochter te helpen met allerhande hand- en spandiensten. Vol goede moed (lees: naïef) trad hij dit schoolse avontuur tegemoet. Gelukkig wordt hij vergezeld van een door de wol geverfde, vrij fanatieke – dat is mijn man alleen bij voetbal – klassenmoeder.
Fanatieke klassenouders, daar kan ik trouwens boeken over schrijven. Excelsheets met luizenpluisbeurten, complete draaiboeken voor knutselateliers en een hiërarchisch schema voor het kerstdiner. ‘Nee, de mama van Pieter is nu aan de beurt voor de knakworstjes in bladerdeeg, jij bent in charge voor de rendierkomkommers.’ Ik heb het allemaal zien gebeuren.
Bij collega’s dan hè. Al die jaren dat ik voor de klas sta, ben ik gezegend geweest met heel leuke en betrokken klassenouders. Eerlijk is eerlijk, ik wist wel wie ik voor deze verantwoordelijke rol vroeg. Net als bij de overige hulpouders. Het is zo fijn als (groot)ouders je willen helpen op een sportdag of met het verkeersexamen. Maar als vaderlief alleen maar met zijn eigen zoon in De Baron wil en moederoverste in het museum alleen oog heeft voor haar oogappeltje of constant op Instagram zit te loeren, heb je er werkelijk waar geen fluit aan. Goede hulp verlaagt immers de werkdruk. Dus lieve leerkrachten, bedenk goed welke ouder jou en de klas écht van dienst kan zijn. En maak snoeiharde afspraken over de taken en verantwoordelijkheden die de klassen- en hulpouders hebben. Ja, ook met de fanatiekelingen.
‘Kind kan de was doen’, reageerde mijn lieftallige echtgenoot toen ik een paar weken terug vroeg hoe het ging. Nu we tegen het einde van het jaar zitten, is hij nog net zo enthousiast als voorheen. Het overtuigen van ouders met een andere mening over het cadeau voor de juf? Draait hij zijn hand niet voor om. Het regelen van voorleesouders tijdens de Kinderboekenweek? Binnen een minuut genoeg aanmeldingen. Waar ik me toch zo druk om maakte, daar snapt hij helemaal niks van. Een gewaarschuwd mens telt voor twee: wacht maar af tot dat kerstdiner.
Over Naomi Smits
Na afgestudeerd te zijn in Theater,- Film- en Televisiewetenschap (BA), Kunstbeleid & Management (MA) en werkzaam te zijn geweest in de televisiewereld, is Naomi Smits de deeltijdpabo gaan doen. Naast parttime leraar en leescoördinator bovenbouw is Naomi moeder, geeft ze lezingen over onder het (lees)onderwijs en is ze werkzaam als tekstschrijver. Ook is ze auteur van de columnbundel ‘Eh… juf, hoe krijg je eigenlijk kinderen?’ en het (h)eerlijke onderwijsboek ‘Juf Naomi klapt uit de school’. Haar recente boek ‘Wie niet leest is gek’ heeft al vele mensen binnen en buiten het onderwijs succesvol aangezet tot leesbevordering.
